یک سنتی هست در دین اسلام که در مساجد مختلف نماز بخوانید می گویند برای برآورده شدن حاجات، اما من تلقیم این بود که بد هم نیست همه مساجد شهر کوچکمان را ببینم. هر شب در یک مسجد تا رسیدیم به مسجدی که دو طبقه بود، بزرگ. مردم اهالی پولهایشان را جمع کرده بودند و مسجد را ساخته بودند. در مسجد باز بود، نگاه کردم آخر سالنش مشخص نبود و همه اش فرش شده بود، کولر های بزرگ هم کار می کردند. دنبال در ورودی خانم ها به مسجد بودم، گفتند ن طبقه بالا نماز می خوانند. تعجب کردم ولی فکر کردم شاید دلیل موجهی هست در پشت این تصمیم.
نگاهم افتاد به پله های طبقه بالا ، فی با شیب تند و پیرزنی به سختی از آن بالا می رفت، عجیب بود، اما گفتم حتما دلیل موجهی هست.
پله ها را بالا رفتم، طبقه دوم کولری در کار نبود، زن ها در هوای شرجی به نماز ایستادند شرشر عرق ریختند تا نماز تمام شد.
باز گفتم حتما دلیل موجهی هست. با هیئتی که با بزرگان شهر مرتبط بودند تماس گرفتم، گفتم در فلان مسجد با اینکه طبقه پایین بسیار وسیع است به قدری که می شود چهار پرده زد و به اندازه دو مسجد مساحت دارد( اغراق نکردم حقیقتا همین قدر بزرگ بود!) چرا ن باید طبقه دوم نماز بخوانند؟ با وجود آنکه پله ها فی است و شیب تندی دارد و طبقه بالا هم کولر ندارد.
جواب دادند: امام جماعت مسجد این تصمیم را گرفته برای اینکه هنگام اقامه نماز، نمازگزاران به گناه نیفتند! بهشان اطلاع می دهیم کولر را درست کنند، تازه یک مسجد هم چند کوچه آن ور تر هست، بروند آنجا اگر در این مسجد اذیت می شوند!
گفتم: این قاعده از کجا آمده؟! یعنی چی به گناه می افتند؟! بین بخش ن و مردان در همه مساجد معمول است که پرده می کشند، چرا یک جای دیگر بروند؟ این مسجد را خود اهالی ساختند همین زن ها طلاهایشان را فروخته اند نذر مسجد کرده اند. چرا بروند یک جای دیگر؟!
جواب دادند: حاج آقا فرموده اند! شما می دانید ایشان چه شخصیتی است؟! تا چه اندازه مسبب هدایت جوانان شده با کلام نافذی که داشته؟ شما کی هستید؟ چه کرده اید؟ اصلا شما اهل این محله نیستید! زن های محله اعتراض ندارند، شما اعتراض دارید؟ این یاغی گری ها به شما دخترها نیامده! حد و اندازه خودتان را بدانید، این آقا فلان سال نماینده ولی فقیه بوده در شهر و.
خلاصه همه این ها را گفتند که پرده نصب نکنند و زن ها بروند طبقه بالا نماز بخوانند.
بعدها نامه نگاری هم کردم که نتیجه نداشت، درباره ده بیست سال پیش حرف نمی زنم همین چهار پنج سال پیش. در همین عصر. در همین دوران. بعدها فهمیدم آقای امام جماعت خودشان دو زن دارند و به هیچ کدامشان اجازه خروج از منزل هم نمی دهند. خب بهرحال ایشان شخصیتی» بود!
نگویید این ها استثناست، نگویید عیب اگر هست از مسلمانی ماست. نگویید زن ها دنبال هرزگی هستند برای همین حوزه قد علم کرده جلویشان. نگویید زن ها مسبب گناه هستند.
اینجا نه کسی روسری اش را سر چوب زده بود، نه کسی صورتش را قرمز کرده بود که برود ورزشگاه. زن هایی بودند که می خواستند نماز بخوانند ولی مانعشان می شدند.
به جای آنکه بایستید جلوی دانشگاهیان، به جای آنکه انرژی خودتان را صرف کنید که ثابت کنید جهان غلط است و شما درست هستید، این عزم را بگذارید تا حوزه را اصلاح کنید، تا از تحجر حوزه جلوگیری کنید. به جای آنکه به دیگران انگ بزنید که نفوذی هستند، که با نظام خانواده مخالف هستند، که می خواهند زن ها را بی حیا کنند، به عملکرد خودتان صادقانه نگاه کنید، به خدا این نیزه هایی که شما در دل قرآن هایتان فرو برده اید خونش از چشمان ما می چکد، از این اسلام مصادره شده یک چیزی باقی بگذارید!
این هم بخشی از مطلبی هست که در صفحه قلم_ رو منتشر کردیم که در ارتباط با بخشی از تلاش های جنبش های فمینیستی در عرصه بین الملل هست، بخوانید و فکر کنید چند درصد از این محورها توسط موافقان و مخالفان فمینیست در ایران به عنوان گزاره های حقوق ن مطرح شده؟
بسیاری از ن درباره صلح نوشتن ومفهومی به اسم روابط بین الملل» از این دیدگاه میاد. کنفرانس صلح لاهه از جمله تلاش های ن برای صلح بود که در سال 1915 با هدف مخالفت با شروط تنبیهی علیه آلمان تشکیل شد، ن حاضر در این کنفرانس معتقد بودن این شروط برای اروپا فقرو بیماری میاره و دشمنی رو تشدید می کنه، اتفاقات بعدی ثابت کرد اونا درست فکر می کردن. سازمان ملل متحد هم از زمان تاسیس توجه ویژه ای به وضعیت ن در جنگ داشته و به ن صلح طلب کمک کرده تا اهدافشون رو پیش ببرن. حاصل کنفرانس ها و کمیسیون های متفاوت این سازمان در همه این سالها، نشون میده 12 عامل زن ها رو در جوامع مختلف تهدید می کنه: فقرپایان ناپذیر/ ناکافی بودن فرصت های تحصیلی برای دختران/ فقدان دسترسی برابر به امکانات بهداشتی و بیمه های تامین اجتماعی/ خشونت خانگی و اجتماعی علیه ن/ تاثیرات تنفرانگیز جنگ ها بر ن/ نابرابری مشارکت ن در ت گذاری های اقتصادی/ نابرابری در مشارکت ن در پست های ی/ فقدان ساز و کارهای حقوقی در حمایت از حقوق ن/ بی توجهی به بهداشت،آموزش و آینده کودکان دختر/ ناآگاهی ن جهان از حقوق بشر ن/ بی توجهی رسانه های ارتباط جمعی به فرهنگ سازی برای ارتقای حقوق/ فاصله زیاد ن از مدیریت منابع طبیعی و محیط زیست. خلق تعبیری مثل دیپلماسی پیشگیرانه» حاصل این تلاش های صلح طلبانه ست. دیپلماسی در جهت پیشگیری از وقوع جنگ. با وجود همه این تلاش ها همچنان موانع جدی برای تحقق صلح در جهان وجود داره. »
چند تا سوال هم از خودمان بپرسیم. به عنوان یک مسلمان تا چه اندازه به مسئله ن در جامعه اهمیت دادیم؟ بزرگترین مدافع اسلام پیامبر است که در عصر جاهلیت با وجود همه هجمه ها نه حتی به عنوان یک شخصیت مذهبی بلکه حتی به عنوان یک اصلاح گر اجتماعی قدم های بزرگی برای ن در جامعه جاهلیت برمی دارد. ما در این دوران چقدر توانسته ایم نه حرکتی شبیه ایشان که تحرکاتی نزدیک به ایشان برای حق ن انجام بدهیم؟ چقدر با مصادیق ظالمانه امروز بر علیه ن جامعه مان آشنایی داریم و به آن معترضیم؟
یک مسئله ای هم همینجا روشن کنم که من نه فمینیست هستم نه هیچ گرایشی به هیچ مکتب فکری دارم حتی مسلمانیم هم مثل شما ها کامل نیست! من یک آدم دانشگاهیم و به همه چیز از منظر دانش نگاه می کنم.
درباره این سایت