معمای ایران

با حمله اسراییل به جنوب لبنان در سال۶۱، پنتاگون نیز ارتش آمریکا را وارد بیروت کرد. امری که گروههای مقاومت لبنانی آن را می‌دانستند.

ّاول آبان۶۲ انفجاری مهیب مقر آمریکایی مارینز را منفجر کرد. ۵دقیقه بعد، انفجار دوم مقر فرانسوی‌ها را هم به تلی از خاک تبدیل کرد؛ ۲۴۱ کشته آمریکایی و ۵۸فرانسوی، حاصل این دو انفجار بود. بیشترین تلفات آمریکا بعد از جنگ ویتنام.

دو هفته بعد ستاد نظامی اسراییل در تایر هم منفجر و ۶۰نفر کشته شدند. گروه‌های جهاد اسلامی مسئولیت این انفجارها را پذیرفت.

تلافات بالای نظامیان آمریکایی، افکار عمومی این کشور را به شدت وحشت‌زده کرد تا ریگان شبانه دستور خروج نظامیان را از بیروت صادر کند‌.

.

کنت.ام.پولاک» مدیر امور خلیج فارس در شورای امنیت ملی آمریکا در خاطراتش می‌نویسد:

حزب‌الله لبنان انجام حملات را انکار کرد. اما همه متفق‌القولند که عماد مغنیه و ایرانی‌ها در پشت این قضیه بودند. در داخل آمریکا بحثی تند بر سر اینکه آیا بایست ضربتی تلافی‌جویانه زده شود، در گرفت. دولت ریگان عمیقا دچار تفرقه شده بود که نتیجه آن اغلب فقط بی‌نظمی‌ عمیق بود.

بالاخره ایالات متحده رزم‌ناو غول‌پیکر نیوجرسی را به شرق حرکت داد و بیروت را بمباران کرد. سوری‌ها هم به این جنگ ملحق شدند و به سوی هواپیماهای شناسایی آمریکایی که بر روی لبنان پرواز می‌کردند، آتش گشودند دو هواپیمای آمریکا سقوط کردند و خشم عمومی به سوریه نشان داد که آمریکا نتوانسته است حتی در برابر آتش مواجهه‌ی سطح پایینِ نیروهای سوریه ایستادگی کند‌.

جراید همه به تحقیر بسیار دولت ریگان پرداختند. بالاخره ریگان در ۷فوریه ۸۴ تمامی نیروهای خود را یکجا از لبنان خارج کرد

طرح اعزام نیروها به لبنان در بهترین شرایطش هم کار پوچ و بی‌ثمری بود‌. ما اشتباه را با مداخله‌مان بر اساس توهمات و اظهار نظرات آریل شارون درباره ملت لبنان و بی‌خبری از عوامل قدرتمند فعال و کارآمد در آن کشور، مضاعف کرده بودیم.

از زمانی که نیروهای آمریکا وارد لبنان شدند، تنها مدت کوتاهی طول کشید تا سپاهیان انقلاب راهی برای حمله به آنان پیدا کنند. بدتر از همه عقب‌نشینی عجولانه آمریکا پس از تحمل ۲۶۰کشته بود که این تصور را بوجود آورد که آمریکا تحمل جنگ را نخواهد داشت.